22.00 to moja ulubiona godzina, kiedy dzieci już śpią, a w mieszkaniu jest jako tako porządek:) Szkoda tylko, że i ja zasypiam nieco później. I tyle tego porządku widzę co następnego dnia przez może 15 minut, kiedy dzieci jeszcze nie zdążą zrobić bałaganu. Zabawki są wszędzie tj. i dzieci. W ciągu dnia ciężko jest nie nadepnąć na jakiś przedmiot. A najbardziej lubię kiedy chce żeby było cicho, a tu raptem potykam się o zabawkę, która zaczyna głośno grać. Pewnie to znacie. Dopóki miałam tylko Maję, porządek robiłam wtedy kiedy ona spała. Ale jednak dwójka już zobowiązuje do większej organizacji i tak jest też z porządkiem. Oto moje sposoby na ogarnięte…

Mamo boli, mamo uderzyłam się, mamo chce żebyś zrobiła to ze mną…mamo przytul mnie… Czy słyszeliście te słowa chociaż raz kiedy urodziłyście drugie dziecko? Często zastanawiałam się jak to będzie kiedy wrócę z noworodkiem do mieszkania. Jak przyjmie ją siostra, a przede wszystkim jak uda mi się podzielić tą uwagę. Czy to czasem nie będzie tak, że przyzwyczajenie i więź ze starszym dzieckiem nie sprawią, że młodsze będzie przeze mnie odepchnięte. Próbowałam sobie tłumaczyć, że przecież nie jestem jedyna na tym świecie. Na pewno sobie poradzę. Jeszcze przed porodem postanowiłam, że większą uwagę kiedy Maja będzie w domu, będę poświęcała właśnie jej. I co? Kiedy już przyszedł ten czas, kiedy…

Jeśli tj. ja myślisz sobie jak to będzie kiedy urodzisz i obawiasz się czy to i owo będziesz wiedziała, umiała, ten wpis jest dla Ciebie. Zobacz co mnie najbardziej przejmowało. Pewnie myślisz, że jest to karmienie piersią. Otóż nie. Od samego początku byłam bardzo pozytywnie nastawiona na karmienie piersią. Nie wiem czy sobie to wmówiłam czy jak, ale wiedziałam, że pierwsze karmienie i dostarczenie dziecku siary jest mega ważne. I dlatego bardzo, ale to bardzo mocno nastawiłam się na karmienie piersią. Nigdy nawet nie myślałam, że nie będę potrafiła tego robić. Chce karmić i będę karmiła choćby nie wiem co. Co zatem? Jak mam ubrać dziecko. Ojj to był mój…

„Ubierz ją inaczej”. „Te spodenki nie pasują do bluzki”. „Inne dzieci zawsze tak ładnie wyglądają” „Nigdy nie ubierzesz jej tej pięknej sukienki, którą od nas dostała”. ” Ma takie piękne długie włosy, dlaczego nigdy jej nie rozpuścisz?”. „Dlaczego ubrałaś jej takie ciemne spodnie. Jak dla chłopca”. Takie stwierdzenia, pytania usłyszałam już nieraz. Czy ubranie dziecka w sposób ładny, modny zawsze idzie w parze z wygodą i praktyką? Moim zdaniem NIE. Nie ubiorę mojego dziecka w piękną sukienkę zapinaną pod samą szyję, tylko dlatego, że będzie wyglądała jak mała księżniczka. A za każdym razem kiedy na nią spojrzę będę się dusiła. Nie ubiorę jej kupy falbanek i masy tiulu kiedy wiem,…

Ojciec jest niewątpliwie jedną z najważniejszych osób w życiu dziecka. Czy wiesz jak jego zaangażowanie w wychowanie wpływa na rozwój dziecka?  Kiedyś rola ojca sprowadzała się do tego, żeby zapewnić byt rodzinie, a całą opiekę nad dzieckiem sprawowała matka. Można by zatem powiedzieć, że relacja ojciec- dziecko była jednostronna. Ojciec był głową rodziny i autorytetem. Trzeba było go słuchać bo to on dbał o zaplecze finansowe. W dzisiejszych czasach kiedy zarówno kobieta jak i mężczyzna pracują na utrzymanie rodziny, rola ta uległa zmianie. Dzisiejsi ojcowie coraz częściej chcą mieć czynny udział w wychowaniu dziecka. Świadomie myślą o matkach, które też pragną się rozwijać, potrzebują odpoczynku, czasu dla siebie, wsparcia drugiej…

Czasem myślę sobie o tych, którym wszystko układa się jak bajce. Są jak to się mówi w czepku urodzeni. Nigdy pod wiatr. Wszystko na tacy podane. I bywają chwilę kiedy im zazdroszczę. Patrzę na dzieci bawiące się na placu zabaw i widzę markowe ciuchy, buty za kilka stów, rower bardzo drogiej firmy i rodzica, który nie przejmuje się, że to się zniszczy. A ja ubieram dziecku na plac gorsze, ciemne rzeczy, żeby nie poniszczyć tego co nowe, co lepsze. Jestem w centrum handlowym w przymierzalni i słyszę rozmowę dwóch nastolatek. Nie wiem czy kupię te spodnie bo wiesz w tym miesiącu wydałam na ciuchy już ok. 2000 zł. A rodzice…

Lubie wiedzieć, że wszystko jest ok. Lubie nie mieć żadnych problemów i głowy pełnej trosk. Chyba każda matko o tym marzy, żeby wychować swoje dzieci w ten sposób, aby ich życie było bez zawirowań. A najlepiej usłane różami. Za dzieciaka nie raz życzyłam sobie, aby mama nie dowiedziała się o tym co przeskrobałam. Chociaż ona i tak łagodnie podchodziła do tematów, bo nasze przewinienia to tak naprawdę były drobnostki. Jednak nie każdy rodzić ma ze swoim dzieckiem tak łatwo. Jak to mówią małe dzieci mały kłopot, duże dzieci duży kłopot. I dlatego właśnie ostatnio zastanawiałam się, mimo tego, że mam jeszcze małe dzieci, jakim typem matki jestem. Parzę, na każdą…